balkondan gelen acaip sesler kaçırdı uykumu.
baktım iki üç martı fena bir tatava tutturmuş balkon parmaklıklarında.
malum, korkularımız eylemlerimizi yönetir.
hemen camın arkasından gerektiği kadar gürültü çıkararak kovaladım martıları.
bir de korkunca onun bunun arkasına saklanıp kuru gürültü çıkarana kızıyoruz bu sıra. piii!
al bak, ben de yaptım 🙂
aslında hiç müdahale etmezdim, çeker giderlerdi de, balkonumda kumru yuvası var.
flaş!
yaaa, benim.
benim balkonumda.
benim balkonumda kumru.
ve hatta yuvası. 🙂
pek olacak iş değildi de, geçirdiğimiz olağanüstü günler sanırım beni yumuşattı.
kıyamadım.
bir önemsiz balkon dolabı üstü işgali işte ya. ne olacak?
zorbalığın alemi yok elektra dedim.
yavrusu doğar, zaten ondan sonra sen istesen de durmaz.
basar gider.
ya da uçabilir bak giderken, o da olur 🙂
neyse, işte gördüğüm zabıta kılıklı martıların benim dolap üstü kuluçka sakini minik kumruya “sabaha karşı operasyonu” düzenlediklerini düşünüp gerektiği kadar gürültüyle kovaladım martıları.
çıktım, dolabın üstüne bir göz attım. oturuyor benim işgalci yuvasında.
oh!
ha, bu arada olan uykuma oldu, oldukça erken bir saatte uyanmış oldum.
olsun, sabahtı.
hava serindi. e kahve içme vaktine de gelmiştik.
“uyanmış olduk” deyip kahve yapmaya ve ocağa çay koymaya yöneldim.
su kaynarken hemen yatağımın başucunda duran kitaplarımdan birini çekiverdim sabah kahveme eşlikçi olsun diye.
kütüphanemdeki kitapların dışında yatağımın başucunda duran “hep okuyunuz” rafında en sevdiklerim dizili. hangisini seçersem seçeyim iki üç sayfasını okuduğumda bile beni iyi hale dönüştüren kitaplarım onlar.
10- 15 taneler. arada bazıları kütüphanedeki yerlerine gidiyor, yerlerine yenileri geliyor falan ama, işte giden de gelen de en sevdiklerim oluyor.
bu sabah, biraz da sana yazı yazacağımı içten içe bildiğim için sanırım,senin için çektim kitabı blog ve tabii ki bende gördüğünde şaşırmayacağın bir kitap çıktı geldi.
–
ben ve keyfim elimizde kahveyle birlikte balkona kurulduk, rüzgar eserken serin serin, sessizlik elle tutulur haldeyken ve neredeyse içtiğimiz kahveye şeker gibi dolmuşken açtık rastgele bir yerinden kitabı ve okuyup iyileştirip kendimizi başladık güne.
senin payına da okuduğumuz kısımdan bu düştü .
sadece 1987 yılında mı?
hala.
onun için, elektra, bu yazıyı okuyan herkese “MERHABA, GÜNÜNÜZ AYDIN OLSUN VE HEP GÜZEL ŞEYLER ÇIKSIN KARŞINIZA BUGÜN” der ve kahvaltı hazırlamak için mutfağa doğru yollanır.
elektra 
Elektram örtmenim, daha fotoyu görmeden “Sinek Isırıkları”nın çıkacağını tahmin etmiştim o kitap yığınından 🙂 Barış buraya, eller havaya 🙂 Ha bir de şunu söyleyim, kumru milleti bir kez yuva yaptı mı orayı vatanı belliyor haberin olsun, benimkiler 10 yıldır benim balkonu doğumevi olarak kullanıyorlar bilesin. Her seferinde cansiperane bir savaş veriyor sonunda dayanamayıp saksıyı sürüyorum altlarına. Son fasıl biraz kanlı oldu, bitlendik cümleten 🙂 Ha bir de moralini bozmak gibi olmasın ama çok boklular.
İmza: Tecrübeli kumru annesi 🙂
Örtmenim, Barış Bıçakçı’nın tüm kitapları o rafta. :)) elektra döner döner Barış okur :)) beş sabahın üçü böyle en azından. :)) üç sayfa, beş sayfa, bazen kaptırıp bir kitabı baştan sona 3-4 saatte. malum, beni sinir etmek için mi ne incecik kitapları.
Şimdi, aslında kumrularla ilgili olarak yazdıkların okuduğum anda pşman etti beni işgale izin verdiğime. 🙂 dedim ya, memleket ortamına inat verdim izni ben onlara. seneye orantılı bir direnç uygulayabilirim onlara. 🙂 aslında bu garibim minik. beliki de ilk yumurtlaması. taburenin üstüne çıkıp baktım bir ara uçtuğunda iki yumurtası vardı. minicik yumurtalar. geçen sabahsa bir yumurta yere düşmüştü. kaldi bir yumurtacığı garibimin. niye düşürmüş anlayamadık 😦 yani o pisleme bit gibi riskler ne bileyim olmazmış gibi geldi okurken. ya da ben reddetmeyi tercih ediyorum işte. 🙂 kaç günde çıkacak bu yavru? kaç gün yavru kalıp oturacak orada. ve ben ne zaman hiç yoklarmış gibi yaşayabileceğim yaaa?:))
Canımcım yumurta üstü oturma harekatı anne-baba değişimli 15 gün sürüyor. Yavrular çıkınca 1 hafta 10 gün anaları nezaret ediyor, getirip gagadan besliyor falan. Sonra yalnız bırakıyor bebeleri, sadece beslemeye geliyor, çok geçmiyor uçuyorlar zaten. Bit mevzuuna gelince, insan vücudunda yaşamıyorlar bereket ama beni fena ısırdılar, 1-2 gün kaşındım. Böcek ilacıyla tüm balkonu ilaçladım, sorun kalmadı. 10 yılda ilk kez başıma geldi bit olayı, gözün korkmasın yani, mutlaka olacak diye birşey yok. Yumurtadan çıkış-uçuş süreci de 15 gün kadar, sık dişini. Ben gidene kadar meydanı boş bulup kimbilir kaç lohusa yerleşecek balkonuma 🙂
Yaşasın kumru yuvası uzmanı örtmenim 🙂 verdigin bilgiler ışığında diyebilirim ki 3-5 güne yavrumuz çıkar. 20 güne kadar da benim istilacılar gider 🙂 yavruya Leylak adını vereceğim. Teşekkür ederim .
özlemişimm geldim.
O başucu kitapları bazen çekip fotoğraflasam ne der millet diye geçiriyorum aklımdan dağınık gibi mi görünür tembel mi:) 10-15 adet var benim de bazıları okunmuş, bazıları şiir sadece döne döne 4-5 tanesi okunan ama hep var orada bir öbek. Sarıldım kaçtım.
hoşgeldddddin 🙂 n’aber güzel burun? 🙂 daha iyisindir umarım. şöyle yapıyoruz madem, sen de ben de ara ara çekip fotoarı yayınlıyoruz. bakalım alem ne diyecek :))) bende de bir iki şiir kitabı oluyor arada. Gülten Akın mesela, ara ara başucuma konuk oluyor. ama şiiri kitap olarak okuma fikrine bir türlü alışamıyorum :s bu başak bir terbiye gerektiriyor sanırım. daha çok canım çektiğinde şiiir falı :)) Ben de sarılrım, yine gel :).
Bu da hem Ebru’ya hem sana cevap; Ebrucum müsait olunca seni arayacağım, mutlaka görüşelim. Elektram örtmenim, Akgün Akova oku diyeceğim sana, dur ben sana bir Akgün Akova şiir kitabı yollayım, Aslım hayvanımın deyimiyle pek bi şaaane yazar 🙂
Akgün Akova’yi biliyorum ama kitabı yok bende 🙂 yanisi, oluuur. :)))
Sayfama burnumn fotosunu koydum kaldıracağım sonra:) valla gerçeği daha hoş yorum değil yayınlama lütfen öptü ben.
hahaha yayınlandı bile :))))
hahahah 🙂 hay allahım hiç güleceğim yoktu güzel burun :)) gördüm gördüm . eskisini profilden görmemiştim 😉 ama yenisi pek güzel.
Leylak Dalımmmm süper hafta içi arayacağım mutlaka buluşalım artık 🙂
sen ve kuşlar? önünde saygıyla eğiliyorum elektram 🙂
dedim ya, ülkemizin yaşadığı günlerin siyasi iklimi beni böylesi bir karar almaya itti 😀 dedim millet evin önüne gelip bi de direnir mi kuşlara yaptığım zorbalığa 😀 izin verdim gitti, bir dolap üstü be şekerim. N’olcak. boşaltınca misafirler orayı avm yapıcam ama yine de :)))))